Güneş etrafında seyrine devam eden gezegenlerin ekserisi uygun konuma geldiğinde Dünya’dan çıplak gözle dahi rahatlıkla gözlenebilir. Güneş ve Ay’dan sonra görülebildiği zaman gökyüzündeki en parlak gökcismi Venüs gezegenidir. Bu yüzden eskiden Çoban Yıldızı,

Seher Yıldızı, Tan Yıldızı diye adlandırırlarmış. Çünkü en güzel göründüğü vakit Güneş’in doğuş ve batış saatleridir. Venüs’le birlikte Merkür, Mars, Jüpiter ve Satürn de teleskopla görülebilir. Bazı gezegenlerin daha parlak gözükmesinin sebebi ise o gezegenin kimyasal ve fiziksel yapısıyla alakalıdır. Ay ise tıpkı Dünya gibi, kendinden ışık vermez. Güneşten aldığı ışığı yansıtır. Bu yüzden, Ay’ın Dünya ve Güneş’e göre belli bir kısmı aydınlık diğer yüzeyi ise karanlık gözükür. Güneş’ten aldığı ışığı ve enerjiyi yansıtmak suretiyle Dünya üzerinde tesiri olan tabii bir uydudur (peyktir). Ay’ın câzibesi (çekim kuvveti), dünyamızın çevresinde dolanması sırasında insanlarda, hayvanlarda, havada, toprakta, denizde, okyanusta, kısacası suyun bulunduğu her yere bir tesiri vardır.